در ترمیم دندان ، ماده بازسازی‌کننده در بین دیواره‌های باقیمانده دندان قرار می‌گیرد و جای خالی قسمت از دست رفته را پر می‌كند . 

شکل و اندازه منطقه خالی‌شده ( در اثر پوسیدگی یا شکستگی ) در میزان موفقیت ترمیم دندان بسیار موثر است. انواع پرکننده‌ها عبارتند از کامپوزیت‌ ها که مردم عادی، آن را به نام هم رنگ دندان می‌شناسند و مواد دیگر آمالگام که مردم آن را به رنگ نقره‌ای می‌شناسند.موارد دیگری هم هستند که کمتر از آنها استفاده می‌شود که در قدیم از طلا استفاده می‌شد؛ این موارد برای سلامت عارضه‌ای ندارند.

از نظر کاربرد ، کامپوزیت دندان هم برای دندان جلویی و هم برای دندان‌های خلفی استفاده می‌شود . کامپوزیت کمی هزینه اش بالاتر است و علت آن مراحل کاری پیچیده تر از مراحل کاری آمالگام است و پزشک زمان بیشتری را باید صرف کند.

حین ترمیم دندان ، محل دندان باید خشک نگه داشته شود و این کار بخصوص در دندان‌های عقبی کمی سخت‌تر است ولی ترمیم دندان با آمالگام در نواحی دندان که دسترسی دندانپزشک به آن مشکل‌تر است ، می‌تواند کارآیی خوبی داشته باشد  . البته عمر کامپوزیت مثل عمر آمالگام است .

حدود ۲۰۰ سال است که از آمالگام در دندانپزشکی استفاده می‌شود. تحقیقات نشان داده که برای فرد هیچ مشکلی از نظر سلامت ایجاد نمی‌کند و مشکلی که ایجاد می‌کند برای حفظ محیط زیست و طبیعت است ، زیرا جیوه داخل آمالگام به مرور در محیط زیست تجمع می‌یابد و مشکل ایجاد می‌کند.

این افراد کمی بیشتر از زمانی که دندان سالم داشتند باید به بهداشت دهان و دندان اهمیت بدهند . روزی حداقل دوبار مسواک بزنند و از نخ دندان استفاده کنند.

نخ دندان یک بار هنگام شب کفایت می‌کند ، حتی زمانی که احساس کنند ماده غذایی بین دندان‌ها وجود ندارد چون پلاک میکروبی که معمولا با چشم دیده نمی‌شود ، از بین دندان‌ها برداشته می‌شود .